Od zakończenia II wojny światowej minęło ponad siedemdziesiąt lat. Historycy, publicyści i filozofowie napisali już bardzo wiele na temat działań wojennych, aktów ludobójstwa, niewiarygodnych postaw ludzkich, próbując zrozumieć ten wyjątkowo okrutny i smutny etap w dziejach świata. Niezależnie od tego ile wypowiedziano już słów i wydano opinii, koszmar wojny i holokaustu wciąż budzi niepokój, przede wszystkim jednak nadal, mimo upływu czasu, nie jesteśmy w stanie pojąć powodów, dla których w historii zachodniej cywilizacji mogło dojść do tak niewyobrażalnych zdarzeń.
Richard C. Lukas, amerykański historyk polskiego pochodzenia, który w swych naukowych badaniach zajmuje się głównie okupacją hitlerowską Polski, napisał książkę poświęconą wyjątkowemu aspektowi II wojny światowej, czyli aktom ludobójstwa dokonywanych na dzieciach. Przeczytałam i zbadałam wiele źródeł, opracowań i książek poświęconych tematyce okupacyjnej, dzięki temu mogę dzisiaj próbować rozmawiać z dziećmi i młodzieżą szkolną o tych wyjątkowych czasach. Książka
"Dziecięcy płacz. Holokaust dzieci żydowskich i polskich w latach 1939 - 1945" Richarda C. Lukasa stała się bazą do dyskusji, którą udało mi się ostatnio wywołać na jednej z lekcji historii w szkole, w której na co dzień pracuję.
