O zakamarkach naszego umysłu, czyli recenzja książki "Domem nocy jest las" - A. J. Stopa. Przedpremierowo!

Zorza polarna to zjawisko, które niezmiennie fascynuje naukowców i wzbudza zachwyt wielu z nas. Piękny spektakl, który można obserwować na niebie powoduje, że niektórzy doszukują się w zjawisku świetlnym czegoś nadprzyrodzonego. Aurora borealis - "zwiewna i czarowna" - potrafi sprawić, że ludzie są skłonni poświęcić dla niej wszystko. Bohater powieści A. J. Stopy "Domem nocy jest las" chciał sfotografować i opisać zorzę w całym jej pięknie i majestacie.

Wydawać by się mogło, że wzmianka o zorzy polarnej nie powinna zapowiadać wydarzeń godnych thrillera. Jednak powieść "Domem nocy jest las" tak właśnie została sklasyfikowana. 

Głównym bohaterem, wokół którego koncentruje się akcja przedstawionych przez A. J. Stopę wydarzeń, jest Ksawery Wójcicki, młody doktorant i pracownik naukowy Instytutu Meteorologii we Wrocławiu. Mężczyzna jest samotnikiem, poświęcającym się pracy i badaniom zjawiska rodzimej zorzy polarnej. Trafia mu się idealna okazja, aby kontynuować pracę naukową w spokojnych warunkach, z dala od zgiełku miasta i codziennego życia. Udaje mu się uzyskać wymarzoną posadę. Ksawery udaje się do głównego i najodleglejszego obserwatorium w kraju - na Czarcim Garbie. Zimową porą, z dala od ludzi, w obiekcie przypominającym kamienny zamek, meteorolog postanawia oddać się swojej pasji. Niestety jego plany zostają pokrzyżowane przez niewytłumaczalne sytuacje. W samotni zaczynają się dziać rzeczy, które pobudzają wyobraźnię Ksawerego i wywołują poczucie zagrożenia. Na domiar złego bohater znajduje zapiski prowadzone przez jego poprzednika. Mroczny nastrój grozy wywołują szmery, trzaski, pojękiwania wiatru, ciemność i sny głównego bohatera. Te ostatnie przeplatane są z poszczególnymi rozdziałami powieści, rzucają światło na przeszłość naukowca oraz stan jego umysłu. Dzięki temu zabiegowi czytelnik wędruje po najbardziej ukrytych zakamarkach duszy człowieka, który nie potrafi być z drugą osobą, a nawet żyć wśród ludzi.

"Domem nocy jest las" to książka poświęcona w dużej mierze rozważaniom na temat samotności i rujnującej życie obsesji. To ciekawe studium strachu i obezwładniającej paranoi. To opowieść o pasji doprowadzającej do szaleństwa. Jednocześnie napawa smutkiem, ponieważ odnosi się do kondycji współczesnych ludzi bardzo oddalonych od siebie, żałosnych w swych wyborach, żyjących w nieskończonej pustce, pozbawionych ciepła i miłości.

Bohater powieści podejmuje próbę wyrwania się z dotychczasowego życia, walcząc z lękiem pragnie wykorzystać ostatnią szansę, którą dał mu pobyt w samotnych górach. Podejmuje walkę z niewidzialnym przeciwnikiem, tym na zewnątrz obserwatorium i tym, który zamieszkał w jego umyśle. Czy jego determinacja pozwoli mu pokonać granicę między snem a rzeczywistością?

Książka "Domem nocy jest las" to niezbyt obszerna powieść skłaniająca do refleksji na temat naszych pragnień i marzeń, które często przegrywają z rzeczywistością. A. J. Stopa zmierzył się z obawami, które nie pozwalają nam żyć swoim życiem. Każdy z nas je ma. Nie możemy się przed nimi ukryć.

"Myślisz, że cię skryje noc, że rozpłyniesz się we mgle, ale dostrzegł cię mój wzrok, jestem tu i widzę cię"

Tytuł: "Domem nocy jest las"
Autor: A. J. Stopa
Wydawnictwo: Novae Res
Rok wydania: 2016
Liczba stron: 272
egzemplarz recenzyjny

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu